Kiedy kupujesz obraz, to zapewne chcesz czegoś więcej, niż zwykłej ozdoby na ścianę. Możliwe, że zależy Ci na tym, by niósł on ze sobą jakąś historię. Być może, patrząc na niego, chcesz wyobrazić sobie konkretnego malarza, stojącego przy sztaludze i pieczołowicie dbającego o każdy szczegół dzieła sztuki.

A może po prostu chcesz, żeby miał większą wartość, albo potrzebujesz tej świadomości, że to, co masz przed sobą, to oryginał — pierwotny, niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju obraz. Ten, który został stworzony TĄ ręką, przy pomocy TEGO pędzla.

Jeśli tak jest, to z pewnością powinieneś zacząć zakup od sprawdzenia autentyczności obrazu. Jak to zrobić? Odpowiemy Ci w tym artykule.

Tekst autorski: agnieszkablum.pl.

Pejzaż jesienny

Obraz przedstawiający jesień to zawsze coś wyjątkowego. Jego niezwykła kolorystyka rozgrzewa, a zarazem orzeźwia i przywołuje na myśl przyjemne zapachy jesiennych lasów i pól.

Dobierając obrazy do swojego wnętrza, trzeba jednak pamiętać, że same pejzaże dzielą się na różne kategorie, które trzeba uwzględnić.

Franz Joseph Wagner

 Artysta, który należy do grona najbardziej znanych malarzy niemieckich. Urodzony w 1886 r. w Rogóżce. Jego twórczość przypada na początek XX w. Tworzył głównie pejzaże, które w zdecydowanej większości przedstawiały Sudety. 

Malował przede wszystkim swoje rodzinne strony, tj. okolic Bystrzycy Kłodzkiej, Lądka Zdroju oraz Bolesławowa. Liczne jego dzieła pojawiały się w regionalnych magazynach, głównie "Die Grafshaft Glatz". Prowadził również prężnie działającą i przynoszącą duże dochody pracownię we Wrocławiu. 

W dorobku Franza Josepha Wagnera można znaleźć także liczne obrazy przedstawiające mieszkańców wsi przy pracy. Artysta należał m.in. do Kłodzkiej Grupy Artystycznej.

Po II wojnie światowej przeniósł się do Kreiensen (obecnie dzielnica Einbeck). Niewiele wiadomo na temat jego dalszych losów. Zmarł 3 maja 1972 r. w Charlottenburg (obecnie dzielnica Berlina).

Jego dzieła oczarowują szczególnie spokojem, który z nich bije, oraz dużą dozą folkloru.

Malarstwo rodzajowe bardzo często przedstawia przedmioty codziennego użytku, które obecnie można znaleźć wyłącznie w muzeach. Ich widok często wzbudza zainteresowanie i skłania do zadawania sobie różnych pytań. Do czego służyły? Jak się ich używało?

Obecnie, w roku 2022, do mycia naczyń już od dawna nie używa się cebrzyków, a do prania nie wykorzystuje tary (konstrukcji z blachy falistej, którą zwykle umieszczano w balii). Nawet palenie cygar stało się już jedynie fanaberią.

W wielu domach obecnie wykorzystuje się narzędzia, dzięki którym wykonywanie prac domowych sprowadza się do kilku najprostszych czynności. Do ciasta służy nam mikser, do odgrzewania jedzenia mikrofala. Pranie też właściwie robi się samo. Tak właśnie jest w 2022 r.

A jak było w 1922? Albo w 1822? Tego właśnie możemy się dowiedzieć, oglądając sceny rodzajowe.